Dylogia Znachor i Profesor Wilczur początkowo miała być scenariuszem filmowym. Jej bohater 43-letni wybitny warszawski lekarz - kończy skomplikowaną operację usunięcia wrzodu na sercu. Prosto ze szpitala jedzie do domu na kolację z okazji ósmej rocznicy ślubu. Wiezie żonie Beacie prezent - "czarne, długie futro, o jedwabistym włosie" - chce jej sprawić niespodziankę, zarzuca futro na siebie, przebiega przez kolejne pokoje - niestety żony nie zastaje. Razem z córką wyprowadziła się z domu, porzucając go dla innego.
Oszołomiony doktor Wilczur wybiega, krąży po Warszawie, trafia do podrzędnej knajpy, gdzie pije na umór. Ocknie się na wysypisku śmieci, dotkliwie pobity i obrabowany. Nie będzie pamiętał kim jest.
Tak rozpocznie się jego wieloletnia tułaczka, w czasie której będzie się imał różnych zajęć, by odkryć, że zna się na leczeniu, i zamieszkać w domu młynarza.